Dinsdag 11 september 2012
Blijf op de hoogte en volg Freddy - Marianne & Marry
11 September 2012 | Verenigde Staten, Cody
Ja, 11 september,
een beladen dag voor de wereld en voor de Amerikanen helemaal.
De TV laat niets anders zien dan beelden van herdenkingen en toespraken van iedereen die er maar wat over kan en moet zeggen... Vlaggen hangen halfstok.
Wij gaan vandaag naar de Wild Horse Range op Pryor Mountain. Om daar te komen vragen we informatie bij het visitor Centre en bij het beheerskantoor van de Wild Horse range. We kunnen niet zoals we wilden naar het hoogste punt omdat we geen hoge wagen hebben en de weg uit rotsen bestaat. We kunnen wel via de weg naar de Big Horn Canyon en zo het Wild Horse Plateau bereiken. Wat een natuurschoon, De gigantische Kloof verbergt in de diepte een mooie rivier die je pas ziet wanneer je écht over de rand kijkt. Je stelt als mens toch helemaal niets voor in vergelijk met dit natuurgeweld. Wanneer we onze weg willen vervolgen ziet Marry een groepje jonge Big Horn Bokken tegen de heuvel liggen. We stoppen om ze te bewonderen en te fotograferen, ze blijven rustig liggen herkauwen maar houden ons wel in het oog.
Verderop zien we op de weg onder ons 2 paarden staan, in de verrekijker zien we ze en ook dat het een groepje van 4 blijkt te zijn die over willen steken. We rijden er naar toe en bewonderen de mooie, maar gehavende beesten. Het enige krasloze exemplaar is een veulen met een nieuwsgierig koppie die zich op veilige afstand laat bewonderen.
Het gebied waardoor we rijden is zo anders dan de Rocky Mountains maar even mooi. We lunchen op de site van een oude ranch die goed onderhouden wordt en waar ze picknick tafels hebben geplaatst om er van te genieten. We bewonderen het oude Ranchhouse, de stal en de corall waarvoor ze allemaal oude landbouw machines hebben opgesteld.
We zijn er helemaal alleen en wanneer we de tafel iets in de zon willen trekken om te gaan lunchen, schiet er een jonge slang onder de tafel vandaan. Marianne achtervolgt het beestje even om te zien welke soort het is, het laat met een vreemd geluid horen dat niet leuk te vinden maar we weten nu wel dat het om een jonge Western Rattler ging. We dachten eerst een Tamnophis (Rick weet wat we bedoelen) maar deze had geen strepen op de zijkant waardoor de soort duidelijk werd, samen met zijn pieprateltje natuurlijk haha .
De terugweg gaat via Powel en terug in Cody stoppen we bij de BootBarn waar Fredje een paar overhemden en een jas scoort. Dat is binnen zie je hem denken... onze privé cowboy is in zijn nopjes.
De Chinees naast ons is vanavond de place to eat. Niet erg cowboy style maar wel lekker.
een beladen dag voor de wereld en voor de Amerikanen helemaal.
De TV laat niets anders zien dan beelden van herdenkingen en toespraken van iedereen die er maar wat over kan en moet zeggen... Vlaggen hangen halfstok.
Wij gaan vandaag naar de Wild Horse Range op Pryor Mountain. Om daar te komen vragen we informatie bij het visitor Centre en bij het beheerskantoor van de Wild Horse range. We kunnen niet zoals we wilden naar het hoogste punt omdat we geen hoge wagen hebben en de weg uit rotsen bestaat. We kunnen wel via de weg naar de Big Horn Canyon en zo het Wild Horse Plateau bereiken. Wat een natuurschoon, De gigantische Kloof verbergt in de diepte een mooie rivier die je pas ziet wanneer je écht over de rand kijkt. Je stelt als mens toch helemaal niets voor in vergelijk met dit natuurgeweld. Wanneer we onze weg willen vervolgen ziet Marry een groepje jonge Big Horn Bokken tegen de heuvel liggen. We stoppen om ze te bewonderen en te fotograferen, ze blijven rustig liggen herkauwen maar houden ons wel in het oog.
Verderop zien we op de weg onder ons 2 paarden staan, in de verrekijker zien we ze en ook dat het een groepje van 4 blijkt te zijn die over willen steken. We rijden er naar toe en bewonderen de mooie, maar gehavende beesten. Het enige krasloze exemplaar is een veulen met een nieuwsgierig koppie die zich op veilige afstand laat bewonderen.
Het gebied waardoor we rijden is zo anders dan de Rocky Mountains maar even mooi. We lunchen op de site van een oude ranch die goed onderhouden wordt en waar ze picknick tafels hebben geplaatst om er van te genieten. We bewonderen het oude Ranchhouse, de stal en de corall waarvoor ze allemaal oude landbouw machines hebben opgesteld.
We zijn er helemaal alleen en wanneer we de tafel iets in de zon willen trekken om te gaan lunchen, schiet er een jonge slang onder de tafel vandaan. Marianne achtervolgt het beestje even om te zien welke soort het is, het laat met een vreemd geluid horen dat niet leuk te vinden maar we weten nu wel dat het om een jonge Western Rattler ging. We dachten eerst een Tamnophis (Rick weet wat we bedoelen) maar deze had geen strepen op de zijkant waardoor de soort duidelijk werd, samen met zijn pieprateltje natuurlijk haha .
De terugweg gaat via Powel en terug in Cody stoppen we bij de BootBarn waar Fredje een paar overhemden en een jas scoort. Dat is binnen zie je hem denken... onze privé cowboy is in zijn nopjes.
De Chinees naast ons is vanavond de place to eat. Niet erg cowboy style maar wel lekker.
-
13 September 2012 - 14:56
Texas Ranger:
Nog van harte met jullie 40-jarig huwelijk. volhouden,
Sometimes I look up high.
And then I think: There might be just a better life.
Away from all we know.
That's where I wannne go.
Out on the wild side.
And I wish, I was oh-oh-, a wild west hero.!
Greetings.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
