Zo. 14 en Ma. 15 van Libby naar Yellowstone

We zijn eruit. We vertrekken vroeg omdat we in Glacier toch wat weinig wild hebben gezien en maken vandaag een ruk van zo'n 600km. Om in Yellowstone te komen.

We vertrekken om een mooie route te zoeken, dat lukt. Het eerste deel trakteert ons op reeën En we genieten zolang het duurt, wat om op te schieten moeten we de Interstate 90 East op om op te schieten. Gelukkig zijn de Interstates wat landelijker aangelegd dan in Nederland waardoor we ondanks de snelheid toch mooie vergezichten hebben.

Onderweg even lunchpauze en weer verder. Ter hoogte van Belgrade verlaten we de Interstate weer om scenic verder te rijden tot aan Ennis, zo'n 70 mijl voor west Yellowstone.

Prima opgeschoten dus. We bellen even voor een reservering in West Yellowstone omdat via internet alles hier vol is....Gelukt.
Even eten in het dorp en deze dag is alweer voorbij.

Zondag 15 juni. Tanken en koelbox vullen en daar gaan we weer.
Vanaf hier is de route gevuld met reeën, gaffelantilopen, wild turkeys en wat grote vogels waarvan ik de naam nog niet heb kunnen ontdekken. Mooie rustige rit met fotomomentjes.

We komen bij de site waar in aug. 1959 een aardbeving heeft plaatsgevonden. Het geeft rillingen over je rug wanneer je ineens een groot meer ziet met dode bomen erin, een luguber gezicht waarvan we de oorzaak willen weten . De verhalen te lezen van deze gebeurtenis is nog killer. Midden in de nacht aardbeving met een enorme waterstroom als gevolg. Een groot gebied met daarin een campsite met veel mensen en allerlei voorzieningen wordt onder water gezet. Veel mensen zijn gered maar langzaam maar zeker loopt een groot gebied onder water om nooit meer boven te komen. brr..

Om 12.00 rijden we het park in om na enige tijd in een Bisonjam te belanden. 2 enorme bizons hebben de weg gekozen ipv de weidse weiden om te wandelen. Ja, dan wacht je gewoon tot de heren besluiten aan de zijkant ga gaan lopen. Op wandelsnelheid achter het heerschap aan..! We bezoeken de canyon van Yellowstone met de prachtige waterval. Onderweg uiteraard de nodige Elk, grote hertensoort. En de nodige bizons met hun prachtige kalveren. Na het ontdekken van een zwarte beer blijkt het al 17.00 u te zijn. Even de siteseeing vergeten, morgen een nieuwe dag. Op naar het motel waar we om 19.00 U. De kamerdeur openen.

We zijn het er over eens dat we nog nooit zo' n drukte in Yellowstone hebben meegemaakt. Onvoorstelbaar, we waren blij op maandag het park in te komen en niet in het weekend. Maar het is bijna filerijden... Helaas.