Zo. 21 juni Vaderdag USA - Canada
Blijf op de hoogte en volg Freddy - Marianne & Marry
21 Juni 2015 | Canada, Cardston
Deze vaderdag begint zonnig. We pakken de spullen netjes in omdat we vandaag de grens weer over gaan.
Bij ons vertrek uit Browning zien we een flink aantal Indianen buiten een winkel staan wachten.... een Liquor store... hoe triest. Verweerde gezichten die ongeduldig de opening om 10.00 uur afwachten.
Wat een verspilling van dit mooie volk.
We vragen ons ter hoogte van East Glacier of de weg aan deze kant nu wel open is. We beproeven ons geluk en ja hoorwe kunnen er in. DOEN !
Na een behoorlijk tijdje vragen we ons af wanneer de park entree zal komen, we checken de kaart nog eens en zien dat we de verkeerde maar ontzettende mooie weg hebben genomen 2 x 12 miles.
De weg is prachtig maar heeft geen afbakening van de enorme afgronden direct naast de weg brrr.
We zijn nog maar net in het park wanneer Freddy een vos links van de weg ziet, hij wilde oversteken maar zag onze auto en schoot snel weer de bescherming van de struiken in.
De weg aan de Oostkant is weliswaar open maar het herstel na de lange, strenge winter is nog lang niet afgerond.
Bij Saint Mary's Lake maken we prachtige plaatjes, wat een natuurschoon.
Ter hoogte van de Logan Pass zien we naast een sneeuwveld een vijftal Bighorn Sheep. Dit is tevens het punt waar we terug moeten, we nemen dezelfde weg terug omdat we graag aan de Oostkant van Glacier de grens met Canada over willen.
We rijden net weg of we zien een Marmot een Yellowbelly die driftig de resten van een verspild frisdrankje aan het oplikken is. Hij trekt zich niets aan van onze aanwezigheid, mooie plaatjes leverde dat op.
Even verderop een Bear-Jam, een reusachtige Grizzly loopt op de helling al grazend en gravend naar wat maar eetbaar is. We nemen de tijd om hem te bekijken, het blijft een indrukwekkend dier.
Even verderop heeft een Ranger iemand staande gehouden, we rijden langs en zien de arrestant met de handjes op de rug op het wegdek liggen. In de verte horen we de sirenes van de hulptroepen en de arrestantenwagen al. Had niet gehoeven wat ons betreft.
Het kan niet meer stuk, veel gezien dus we besluiten richting de oost-in-uitgang te rijden om onze weg naar de Canadeze grens te vervolgen.
Zonder veel wachttijd rijden we de grens over nadat we hebben uitgelegd waarom we naar de USA gingen, is Canada niet mooi genoeg ?
Lachen en verder.
We komen aan in het stadje Cardston en vinden een leuk onderkomen.
We zoeken een restaurant maar behalve een DQ, (soort Mac Donalds) vinden we niets. Wat een armoe hier.
Er moet nog wel even een flesje wijn worden gekocht maar ook dat vinden we niet. Even de weg vragen dan maar, er wordt ons fijntjes uitgelegd dat Cardston een "Dry City" is vanwege het hoge Mormonen gehalte hier. Wat een dwazen.
Gelukkig hebben we nog een alternatiefje en daar slapen we ook lekker op !
Bij ons vertrek uit Browning zien we een flink aantal Indianen buiten een winkel staan wachten.... een Liquor store... hoe triest. Verweerde gezichten die ongeduldig de opening om 10.00 uur afwachten.
Wat een verspilling van dit mooie volk.
We vragen ons ter hoogte van East Glacier of de weg aan deze kant nu wel open is. We beproeven ons geluk en ja hoorwe kunnen er in. DOEN !
Na een behoorlijk tijdje vragen we ons af wanneer de park entree zal komen, we checken de kaart nog eens en zien dat we de verkeerde maar ontzettende mooie weg hebben genomen 2 x 12 miles.
De weg is prachtig maar heeft geen afbakening van de enorme afgronden direct naast de weg brrr.
We zijn nog maar net in het park wanneer Freddy een vos links van de weg ziet, hij wilde oversteken maar zag onze auto en schoot snel weer de bescherming van de struiken in.
De weg aan de Oostkant is weliswaar open maar het herstel na de lange, strenge winter is nog lang niet afgerond.
Bij Saint Mary's Lake maken we prachtige plaatjes, wat een natuurschoon.
Ter hoogte van de Logan Pass zien we naast een sneeuwveld een vijftal Bighorn Sheep. Dit is tevens het punt waar we terug moeten, we nemen dezelfde weg terug omdat we graag aan de Oostkant van Glacier de grens met Canada over willen.
We rijden net weg of we zien een Marmot een Yellowbelly die driftig de resten van een verspild frisdrankje aan het oplikken is. Hij trekt zich niets aan van onze aanwezigheid, mooie plaatjes leverde dat op.
Even verderop een Bear-Jam, een reusachtige Grizzly loopt op de helling al grazend en gravend naar wat maar eetbaar is. We nemen de tijd om hem te bekijken, het blijft een indrukwekkend dier.
Even verderop heeft een Ranger iemand staande gehouden, we rijden langs en zien de arrestant met de handjes op de rug op het wegdek liggen. In de verte horen we de sirenes van de hulptroepen en de arrestantenwagen al. Had niet gehoeven wat ons betreft.
Het kan niet meer stuk, veel gezien dus we besluiten richting de oost-in-uitgang te rijden om onze weg naar de Canadeze grens te vervolgen.
Zonder veel wachttijd rijden we de grens over nadat we hebben uitgelegd waarom we naar de USA gingen, is Canada niet mooi genoeg ?
Lachen en verder.
We komen aan in het stadje Cardston en vinden een leuk onderkomen.
We zoeken een restaurant maar behalve een DQ, (soort Mac Donalds) vinden we niets. Wat een armoe hier.
Er moet nog wel even een flesje wijn worden gekocht maar ook dat vinden we niet. Even de weg vragen dan maar, er wordt ons fijntjes uitgelegd dat Cardston een "Dry City" is vanwege het hoge Mormonen gehalte hier. Wat een dwazen.
Gelukkig hebben we nog een alternatiefje en daar slapen we ook lekker op !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
