Di. 23 juni Ft. McLeod -Calgary

Om 09.00u. Rijden we weg met achterlating van een deel van onze spullen die niet meernodig zijn. We netjes gemeldbij de receptie en alles okay.

Gek idee, we hoeven helemaal geen boodschappen te doen, alleen een zak ijs voor de koeler.

Gisteravond toch maar de Travelodge geboekt voor een extra nachtje daar om rust in te bouwen.

Maar eerst naar Head Smashed-in Buffalo Jump. Een historische Indianen site waar zorgvuldig voorbereid, de bizons in een bepaalde richting werden gedirigeerd d.m.v. een soort pad aan te leggen van stenen met takken erin gestoken, breed en het doet me aan de functie van een landingsbaan denken.
Rustig werden de bizons daarheen gedreven. Uiteindelijk worden ze door het wat smaller wordend pad, op hol gebracht door achter struiken verscholen jagers en richting de afgrond gedreven.

Allemaal met mankracht want paarden hadden ze toen nog niet.
De bizons stortten het ravijnin waarna de nog levende beesten snel werden afgemaakt omdat ze anders het geheim van de jachtmethode aan andere kuddes zouden kunnen doorgeven.

Er volgde een drukke tijd van vleesbereiden en conserveren voordat het zou bederven. De huidenwerden geprepareerd om tegebruiken voor kleding en voor de teepees. de kleingeslagen botten werden gekookt om het vet eruit tekrijgen en dit op te slaan voor de wintermaanden.

Alles werd verteld door een prachtige kerel die ons en een schoolklas jonge Indianen in een korte tijd wat leerde over hun taal en gebruiken.
Wat een bijzondere ervaring.

Vanaf de 7e verdieping kun je naar buiten om de klif van bovenaf te zien. Sinds 1981 valt deze plek onder het Unesco Wereld erfgoed en terecht.

Buffalo Jumps kwamen in een breed gebied voor. Deze is ontdekt en na de nodige trofeejagers toch voor 90% bewaard gebleven en veilig opgeborgen in de grond eronder.
Blijkbaar is de grond zo doordrenkt van resten en de geur van bloed, dat er met grote regelmaat poema's en grizzlies moeten worden verjaagd.

Inmiddels is het tijd geworden omrichting Calgary te vertrekken. Even een broodje gezond verorberen en we leggen de laatste 164 km. naar onze eindbestemming af.

De hele zooi uit de auto, man wat'n prut. Morgen de boel weer netjes over de koffers verdelen.

Er is gelukig een restaurant in het gebouw dus we hoeven niet verder.
Drankje, chipje zzzzz